Xente Lendo

Os temas fundamentais do libro son a inmigración, a pobreza, a humillación ás mulleres.

Seguindo co tema das familias, presentámosvos outro exemplo:  Jeny Guldrís, á que agradecemos o precioso texto que escribiu para contarnos a súa experiencia coa literatura, no seu caso o seu xénero son os microrrelatos. Reproducímolo tal como nolo enviou, moitas grazas!

Me gustaría trasladaros una reflexión antes de que leáis mi microrrelato “La conga del contrato”. Temo que va a ser más larga que el propio microrrelato, pido disculpas. 

Siempre he disfrutado leyendo y escribiendo.  Mis géneros son la ciencia ficción y la fantasía épica: son el legado de mi madre. Ambos me permiten abstraerme y dejar volar la imaginación,  además proporcionan el campo de pruebas perfecto para extrapolar la realidad y modelar a gusto una nueva o simplemente ampliar la perspectiva para explorar alternativas.  En resumen, escribir me libera la mente.

Así que,  cuando descubrí el concurso “Relatos en cadena”, me propuse un reto personal: participar y ganar usando mi imaginación. Sólo debía escribir, todas las semanas,  un microrrelato de no más de 100 palabras sin incluir el título,  y el inicio sería la última frase del microrrelato ganador de la semana anterior.  Fácil, ¿no?

Os adelanto que todavía no lo he conseguido, pero uno de mis microrrelatos       (” La conga del contrato”) llegó a la final semanal y aunque fue una experiencia fantástica no es de lo que me siento más orgullosa.  He aprendido a trabajar con constancia y a aprender de todos y cada uno de mis errores. Mi orgullo es poder dar ejemplo a mis hijos, Hugo e Íker . 

Por último,  os animo a todos a escribir, lo que queráis, como queráis y por la razón que sea,  desde descargar la mente,  alimentar la imaginación, mejorar la redacción o incluso ganar un concurso; todas son lícitas y con todas saldréis ganando.

Como ya he mencionado,  mi microrrelato lleva por título “La conga del contrato” y si lo repito es porque el título es la clave que da sentido a la historia. 

La frase con la que mis compañeros y yo debíamos comenzar a escribir fue:  “Procuraba no perder sujetándole las nalgas” y la historia que yo creé fue…

“La conga del contrato”

Procuraba no perder sujetándole las nalgas a su compañero de delante, el informático rarito con talla XXL al cubo,  ya que era físicamente imposible agarrarlo de las caderas; que vamos, por lo menos podría haberle tocado delante la secretaria del jefe,  pero no.  Y así continuaban,  bailando la conga alrededor de las seis sillas que quedaban,  pendientes del índice del jefe apoyado en el stop del viejo radiocasete.

A familia é un factor fundamental na nosa educación e, por suposto, tamén no fomento da lectura. E  qué mellor maneira de facelo que escribindo literatura, xa sexa para ser publicada ou non. Entre as familias dos nosos alumnos atopamos dous exemplos que nos honra presentarvos.

Primeiro, Ignacio Pereiro e a súa novela La leyenda de… Parte 1: La espada de Orec, un exemplo de literatura fantástica que vai camiño dunha segunda parte. Agardamos que veña presentala ao noso centro.

 

Hoxe tivemos a honra de ter con nós, contándonos a súa experiencia como escritor  e respondendo as preguntas dos alumnos a Xosé Neira Cruz. Trala agradable sesión na que nos contou as súas experiencias como autor pero tamén como lector, entregou os premios aos dous alumnos que ao longo do curso conseguiron máis selos nos seus pasaportes lectores. Os premiados foron 1º premio  Xoán Pájaro e  2º Andrés Nieves, ambos de 4º da ESO.

Grazas a Xosé Neira Cruz pola visita e parabéns aos gañadores!

                 

  

Obra de Carlos Casares , entretida para un día  tranquilo, unha obra que saca moitas emocións ao exterior

O libro gustoume moito era moi interesante, porque era un libro con constante intriga e suspense (por exemplo cando atopan o cadáver e invistigan quen é.)

A min gústanme os libos coma este porque sempre hai acción e non son aburridos.

Corredores de sombra é unha novela que nos conta o sucedido no pazo dos Soutelo no verán de 1995. A historia está contada pola protagonista de maior lendo o diario que escribiu aquel verán. Cóntanos como nas reformas do castro encontran un cadáver pertencente á Guerra Civil, e ela máis un neno que coñece na aldea onde está o castro intentan descubrir de quen é o cadáver e quen o asesinou.

Ano 977. Un monxe vai a unha misión, a fin do mundo está a piques de chegar e só pode impedilo invocar ao espiritu do  tempo, pero antes necesitan un exes para invocalo.

( Unha Pequena aclaración Berserk é igual que Maximun Berserk só que Maximun é 2 tomos en 1)Berserk é un manga de estilo épico fantástico e de fantasía escura, ten toques de humor que en ningún momento sentín que perxudicase a atmósfera seria e oscura de Berserk.   O seu autor é o xaponés Kentaro Miura

Agora vou contar parte do tomo 1 cos mínimos spoilers posibles : A historia trata de Gust, preséntasenos coma un home forte, frío, algo malvado e algo tolo, acompáñao unha fada ada na súa viaxe. Aínda que Gust se nos presenta como un home capaz de matar a varios homes dun espadazo, cando loita con monstros a dinámica de combate cambia, sendo máis estratéxico e utilizando algúns gadgets.

Mañá xoves terá lugar este encontro que se encadra dentro do Plan Lector do centro e pecha unha serie de actividades que se viñeron celebrando ao longo do curso. Moitos de vós lestes un dos seus libros máis recoñecidos: Valdemuller, que obtivera o Premio Barco de Vapor e que máis tarde sería adaptada ao teatro polo Centro Dramático Galego.

No acto tamén se fará entrega dos premios aos alumnos máis “lectores” gañadores do concurso Búscase xente lendo.

Xosé Neira Cruz, nado en Compostela, é licenciado en Filoloxía Italiana e en Ciencias da Información pola USC. Recoñecido tanto en Galicia como fóra dela, ten unha obra moi extensa e conta no seu haber con múltiples premios de prestixio.