O outro día, tivemos que facer un traballo sobre un “tesouro Galego” dentro do proxecto.
Había tesouros materiais como Castros, dolmenes, ouro, pero tamén inmateriais como as lendas. A min tocoume falar de Brigantia.
A lenda de Brigantia, aínda que tamén podemos considerala un mito, ya que inclúe personaxes ficticios, conta a fundación da cidade hoxe en día chamada A Coruña.
Conta a lenda que Breogán, fillo de Brath, foi o caudillo Celta que someteu as tribos de España. Tras conquistar todo o territorio, fundou a cidade de Brigantia(A coruña) e construíu xunto a ela unha torre, chamada torre de Breogán. A súa morte, sucedeuno o seu fillo Ith, quen ao ver dende o alto da torre as terras de Irlanda, partiu a conquistalas. Sen embargo, a empresa fracasou, Ith morreu e o seu corpo foi devolto a Brigantia, onde foi soterrado. O testigo foi recollido polo seu fillo Mil, quen intentou de novo a conquista de Irlanda, esta vez con éxito.
A difusión desta lenda foi impulsada no século XVII polos colexios Irlandeses que se asentaron en España, en concreto en Santiago de compostela, que tivo un papel relevante pola súa proximidade a cidade herculina. Pasado un tempo, o relato quedou no olvido, al menos en Galicia, ata que no século XIX recuperouno a corrente Celtista encabezada por escritores como Manuel Murguía e Eduardo Pondal. Polo contrario, o mito en Irlanda mantuvose vivo.
A lenda tamén ten relación co megalitismo , porque se di que a galiña soe aparecer en dolméns,castros ou arroios.
Os protagonistas, coa axuda de pistas, formaron unha historia, na que unha señora vendía as súas lembranzas a cambio de tempo, despois de que a industrialización destruira o seu fogar e todas as prantas do redor. Máis adiante na historia, vemos como un paxaro cae por unha saída de gas e entón aparece a mesmísima morte, e comeza a perseguir a muller para levala consigo. É unha obra moi interesante e cun significado oculto, recoméndolla a todo o mundo.
A partir dun verso do premio Cervantes 2019, Joan Margarit («la libertad es una librería»), queremos lembrar eses lugares que son espazos de convivencia, de charla tranquila, de descubrimento.
