Xente Lendo

Como todos os anos, rematamos o curso coas actividades que xiran arredor do Mes das Letras Galegas. Este ano Florencio Delgado Gurriarán foi o protagonista. Hai varias semanas que os nosos corredores están documentados cunha exposición biográfica e biblográfica, que o noso alumnado foi enriquecendo coas súas achegas.

Os primeiros en facelo foron os alumnos e alumnas de 1º da ESO que, seguindo as numerosas mostras de poesía paisaxística de Florencio Delgado, elaboraron un compendio de léxico da paisaxe natural, titulado “As palabras de Florecio”.

A Florencio Delgado coñéceselle como “O poeta do viño” porque retrata en moitos dos seus poemas todo o mundo que rodea a vendima e o prezado viño da súa Valdeorras natal e das ribeiras do Sil en xeral. É por isto que os rapaces de 2º da ESO están centrados no. extenso léxico ligado a este tema, de longa tradición na historia da literatura universal.

O labor de activista cultural que Florencio Delgado Guarriarán desenvolveu no exilio é o tema tratado polo grupo de 4º da ESO. Tralo traballo de investigación sobre a situación sociolingüística,plasmárono nunha actividade de “Compara e contrasta”. En dous paneis reflíctese a diferente situación que vivía a lingua e a cultura en lingua galega na posguerra en Galicia e no exilio americano, nomeadamente en México, onde o noso autor se instalou. O alumnado de 4º  vai comparando e contrastando as diferentes situacións: as normas legais contra a nosa lingua ditadas polo franquismo fronte á denuncia ante a UNESCO presentada polos exiliados; da inexistente publicación de obras literarias ou celebración de actos públicos na nosa lingua á frenética actividade cultural en Buenos Aires, La Habana ou Veracruz; das multas por desenvolver determinadas actividades en lingua galega, como as misas, á celebración da primeira misa en galego, aprobada polo cardeal Quiroga Palacios. Historias que teñen que ver coa propia vida do noso centro pero tamén con Florencio Delgado, do que se conta a profunda emoción coa que asistiu á súa primeira misa na lingua propia.

           

Pola súa banda, o alumnado de 3º da ESO e 1º de Bacharelato centráronse nas referencias á literatura universal e galega presentes na poesía do autor, desde Homero á materia artúrica ou ao celtismo, así como as súas traducións de autores franceses e ingleses. 

Veño a falar sobre Domingo Villar, porque recentemente, a literatura galega e toda Galicia, sufriu a súa perda, debido a un infarto cerebral.

Na actualidade era un dos máis grandes escritores galegos, coñecido no mundo grazas ás súas grandes novelas negras, as cales nos marabillaban e nos daban esa intriga do que ía pasar en cada momento.

Co seu gran Leo Caldas, que exerce de inspector de policía en Vigo e que tamén é locutor nun programa de radio. Con esa personalidade reflexiva, que fai que, cada caso para el sexa un puzzle que pouco a pouco hai que resolver.

É un escritor moi leído en unha boa cantidade de países angloxasóns e nórdicos, que teñen unha grande afición pola lectura de novelas negras/ policiacas.

Dende a súa morte estanse oficiando unha serie de homenaxes a el e á súa obra, nas que se adican a ler fragmentos das súas obras. Por exemplo, o martes 13 de Xuño, ás oito da tarde, haberá en Santiago de Compostela unha destas homenaxes, onde se estarán durante unhas horas lendo a súa obra.

Un grande escritor que doe moito a súa perda.

Álvaro Cunqueiro, o autor.

A historia desenvólvese cunha permanente tensión entre o marabilloso e o cotián; pola casa de Merlín pasan numerosos e curiosos personaxes na procura de consello, mais tamén se narran as aventuras de Felipe cando vai facer os encargos do seu amo.

A Materia de Bretaña, denominada ás veces ciclo artúrico ou ciclo bretón, é unha temática literaria que trata sobre o Rei Arturo e os cabaleiros

da táboa redonda que van á busca do Santo Graal. É unha das temáticas que máis libros produciu na literatura universal. Álvaro Cunqueiro publicou Merlín e familia en pleno século XX, con personaxes da materia de Bretaña como o propio Merlín.

Hoxe, un día de calor, toáabame ir a clase pola tarde e pensando na preguiza que nos daba atender, a nosa profesora de galego recomendoume un libro que trataba sobre o dereito a esta.

O Dereito á preguiza é un ensaio dun autor francés chamado Paul Lafargue .

Paul naceu no 1842, foi un xornalista, médico, político e revolucionario francés.

Neste libro defendese o soño, a abundancia do goze e a liberación da escravitude de traballo, para explicar mellor a doutrina marxista entre a clase obreira do seu tempo.

O mono do asasino é unha historia de amizade entre o animal e o home, de misterio e de aventuras, tamén esta baseada no século vinte, escrita polo autor Jakob Wegelius.

Trata de un home chamado Koskela (un mariñeiro) que é acusado de asesinar un home no porto de Lisboa, Koskela acolle a unha gorila chamada Sally Jones, que o axuda a destapar a vedade, surcando por todos os océanos hata chegar a India enfrentándose a moitas aventuras para defender ao seu compañeiro de vida, ademais esta historia está narrada pola propia gorila nunha maquina de escribir.

O que máis me gustou foi a amizade que había entre o mariñeiro e a gorila, e como se metía en aventuras solo para defender ao seu amigo.

La autora Jeffrey Eugenides ha escrito que para mi  “unos de los mejores libros de mi adolescencia” el como describir la fusión de la dulzura con la que cuenta todos los sucesos y al mismo tiempo poder atraparte con esa esfera de tristeza y amargura, sabiendo como provocar en mi la sensación del olor a jazmín y de las palomitas resesas. Que tal vez simplemente fue el momento en el que leí el libro, mi estado de ánimo cuando lo leí, pero tras leerlo varias veces y verme la película otras cuantas me doy cuenta de que es la misma sensación de la primera vez.  Después del intento de suicidio de Cecila, la menor de 5 hermanas, la vida de la familia Lisbon se pondrá patas arriba, la muerte inesperada de Cecilia tras su íltimo intento, empezando a caer una tras otra. La historia es narrada por los chicos del barrio, que después de 20 años no pueden olvidar aquellas chicas.

CUANDO HITLER ROBÓ EL CONEJO ROSA

 WHEN  HITLER  STOLE PINK  RABBIT

Judith Kerr

1971

14 de junio de 1923, Berlín, Alemania  nacimiento de Judith Kerr

Se conoce sobre todo a Kerr por sus libros para niños. Aunque de niña soñaba con ser una escritora famosa, comenzó a escribir y dibujar libros cuando sus propios hijos estaban aprendiendo a leer. Ha escrito libros ilustrados por ella misma, como la serie de Mog y The Tiger Who Came to Tea. 

 

 

¿Pero qué tiene su historia en común con el libro de Cuando Hitler robó el Conejo Rosa? la propia autora tuvo que abandonar su país cuando era pequeña, hay cosas que coinciden con las que le pasan a Ana.

Resumen: La llegada de Hitler al poder va a cambiar radicalmente la vida de Anna y su familia. En su huida del horror nazi, deberán abandonar el país y dejar atrás muchas cosas queridas, como su conejo de peluche. Con él también se quedará su infancia.

  

Na época do Franquismo houbo unha escritora Barcelonesa chamada Carmen Laforet que representa o estancamento na pobreza na posguerra española nos primeiros anos do franquismo. Esta novela tan coñecida actualmente, titulase “Nada” e é unha obra autobiográfica.

– Como era o Franquismo para as mulleres ?

O papel das mulleres era ser a perfecta casada, que quere dicir iso? iso quere dicir que tiñan que ser unha nai abnegada e unha obediente esposa (no protesta, no lleva la contraria..)

Carla e Ainhoa

El camino es un libro escrito por Miguel Delibes publicado en 1950 en el que se cuenta el ambiente rural en el contexto de la España de la posguerra.

En él se narra la historia del verano de un niño mientras está pensando la noche anterior antes de irse a la ciudad  “a progresar”. La trama principal trata sobre tres amigos (aunque lógicamente intervienen mas personajes) sus protagonistas son Daniel, el Mochuelo; Roque, el Moñigo y German, el Tiñoso.

Personalmente me pareció muy buen libro ya que nos habla sobre una cierta “ternura” ya que los protagonistas son niños y nos muestra una cara de la infancia que todos hemos tenido, otro de los temas destacados es el drama, ya que siempre hay algun problema, muerte …

Esto hace, en mi opinión un gran libro, y al final hasta puede llegar una cierta “pena” porque se acabe.

Gústame moito este manga porque trata dun rapaz que se chama Mark Evans que lle gusta moito o fútbol e tamén xogar cos seus compañeiros de equipo do Instituto Raimon. O Raimon loita por participar no Fútbol Frontier, que é a competicion máis importante no fútbol de Xapón.